صابر همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۷: آنکه چون آئینه نبود محو رخسار تو کیست؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنکه چون آئینه نبود محو رخسار تو کیست؟ و آنکه چون طوطی ندارد شوق گفتار تو کیست؟ در دلت اندیشه ی مسکین نوازی ره نیافت ورنه جز من ناامید از فیض دیدار تو کیست؟ سرو آزادم! چرا در پرده می گوئی سخن؟ من که می دانم بهر محفل گرفتار تو کیست؟ هر چه باشد می دهد بلبل تمیز خار و گل آنکه یار تست می داند که اغیار تو، کیست؟ جز خزان غم که بر گلزار حسنت ره نیافت آنکه بیرون شد تهی دامن گلزار تو کیست؟ (صابر)! از این بی حقیقت مردم دنیا پرست آنکه ننهاده است باری بر سر بار تو کیست؟ صابر همدانی