شمارهٔ ۹ - در هجو شیخ فصل اللّهِ نوری

ایرج میرزاقصیده هاشمارهٔ ۹ - در هجو شیخ فصل اللّهِ نوری

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

حُجَّةُ الاسلام کتک می زند
بر سر و مغزت دَگَنک می زند
گر نرسد بر دَگَنک دستِ او
دست به نعلین و چُسَک می زند
این دو سه گر هیچ کدامش نشد
با حَنَک و تحتِ حَنَک می زند
تا نشوی پاره خبردار باش
گاه حَنَک را به هَتَک می زند
گر کمکت رستم دستان بود
هم به تو و هم به کمک می زند
ور بکند پا به میانی فلک
چوب به پاهای فلک می زند
چک زنِ سختی بود این پهلوان
ملتفتش باش که چک می زند
دستش اگر بر فکلی ها رسد
گوز یکایک به الک می زند
ور الکِ تنها کافی نشد
هم به الک هم به دولک می زند
گویند آقا همه شب زیرِ جُل
از تو چه پوشیده کَمَک می زند
چون ببرد دست به سیخِ کباب
بر جگرِ ریش نمک می زند
نَرمک نرمک به سر انگشت خویش
دیم دَدَدَک دیم دَدَدَک می زند
مختصراً هر شب در جوفِ پارک
یارو صد جور کلک می زند
حالا در حضرتِ عبدالعظیم
شیخ درِ دوز و کلک می زند
اِن شاءَاللّه دو روزِ دگر
خیمه از آنجا به دَرَک می زند
منعش اگر کس نکند بی ریا
دست تصرّف به فَدَک می زند
وان جگرِ نازُکَش از بهرِ پول
روزی صد مرتبه لَک می زند
مجلسِ شوراست که با دستِ حق
سیمِ بَدان را به مِحَک می زند
هرجا خواهی به سلامت برو
ملّت اللّهُ مَعَک می زند
قافیه هرچند غلط شد ولی
شیخ ز بیکاری سگ می زند

ایرج میرزا