وفایی مهابادی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲: من توبه ز هر چه شیخ گوید پس ازین - صد بار اگر نماز و گر روزه بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من توبه ز هر چه شیخ گوید پس ازین صد بار اگر نماز و گر روزه بود دورم مفکن ز دلستان بهر خدا از بحر مگو که آب در کوزه بود گر جان بدهم ز روی دلبر نظری این بس که مرا ز دور دریوزه بود ترسا بچه انجیل به من درس دهد سودای زیارت که به جلعوزه بود تنها نه «وفایی» به پری دلداده است کز هر طرفش هزار دل سوزه بود در مذهب خود قلندران می گویند صد پای بس است اگر یک موزه بود وفایی مهابادی