وفایی مهابادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴: رفتم کنارش امروز جا گوشواره ام داد - این تخت و بخت و دولت ماه ستاره ام داد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتم کنارش امروز جا گوشواره ام داد این تخت و بخت و دولت ماه ستاره ام داد صد شکر و شادمانی گیسو فکند یک سو یک گوشه در گلستان راه نظاره ام داد من شکر این چه گویم؟ آورد پیش رویم من یک دو بوسه گفتم، او بی شماره ام داد دستم گرفت و پایی آهسته بر سرم زد جان بر در مقابل خلخال و یاره ام داد گفتم: لبت بگیرم، بگذارمت بمیرم لب غنچه کرد و خندید، عمر دوباره ام داد چشم خوشش «وفایی» رسوای عالمم کرد پیر مغان چه پنهان می آشکاره ام داد وفایی مهابادی