صفی علیشاه
غزل ها
شمارهٔ ۱۸: تا رشته میثاقم با موی تو محکم شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا رشته میثاقم با موی تو محکم شد کارم همه بر موئی بر بسته و درهم شد هر کس دل و دینی داشت چشم تو بغارت برد هرجا دم عیشی بود از زلف تو ماتم شد گندم نفریبد هیچ مخلوق بهشتی را خال تو بتقریبی دام ره آدم شد روح القدس از لعلت حرفی بمسیحا داشت شورای روان بخشی در حوزه مریم شد دل هر که بمویت بست از نام و نشان وارست دیوانگی ما بود کافسانه علم شد موج دل دریائی برخاست برسوائی وقتی که بشیدایی در کوی تو محرم شد زانشب که شکست افکند در مجمع ما زلفت اسباب پریشانی پیوسته فراهم شد من تن ببلا دادم اول زخم جعدت یک سلسله را آخر پشت از غم دل خم شد صفی علیشاه