شمارهٔ ۱: سوگند خورده‌ایم بموی تو بارها

صفی علیشاهغزل هاشمارهٔ ۱: سوگند خورده‌ایم بموی تو بارها

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

سوگند خورده ایم بموی تو بارها
تا بگذریم در غمت از اختیار ها
گفتم که دل بزلف تو گیرد مگر قرار
زان بیخبر که داده بیاد او قرار ها
داند کسی که روزش از آن طره گشته شام
بر عاشقان گذشته چسان روزگار ها
گیرم مگر که دامنت اندر رهی بکف
چون خاک شدن نشیمن من رهگذار ها
شرم آیدم بجان تو کائی مرا بسر
بینی چه کرد عشق تو با جان نثار ها
شاید یک اَرزِ حال غریبی کنی سراغ
کز عشق تست در بدراندر دیار ها
ز آغاز عمر پیشه من بود درد و غم
تا چون بود زعشق تو انجام کار ها
تا رو نهادم از غم عشقت بکوه و دشت
شستی زروی سیل سر شکم غبار ها
چون می زدم بوادی سرگشتگی قدم
یارا نبود سرکشی از زخم خار ها
در سوزش فراق تو هر شام تا سحر
بد موی بر تنم همه چون نیش مار ها
بیرون دلی ز حلقه زلفت یکی کجاست
کاری بدام و بندیش آسان بتار ها
مانا بوعده تو هنوزم امیدوار
چشم ار چه شد سفید همی ز انتظار ها
آنکس که شد زنرگس مستت غرابه نوش
می نشکند ز ساغر و جامش خمار ها
خط بر دمید گرد رخت یا کشیده  اند
بر باغ گل ز سبزه ریحان حصار ها
با طلعت تو فارغم از باغ و گل که هست
شرمنده پیش روی بدیعت بهار ها
رفت آنچه بود جز غم روی تو در نظر
ما را بس است یاد تو از یادگار ها
داند کمال شعر کجا هر مکدری
شعر صفی است آیت صفوت شعار ها

صفی علیشاه