ترکی شیرازی
فصل اول | لطیفه نگاری ها
شمارهٔ ۱۲۹ - بادهٔ عشق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم باشد اسیر خوب رویی نگاری، شوخ و شنگی، تندخویی سر من در خم چوگان زلفش بود سرگشته تر گویی ز گویی چو یاد آید مرا محراب ابروش کنم هر دم ز خون دل وضویی ز هجر قامت و موی میانش تنم گردیده لاغرتر ز مویی بیفکن ساقیا! خشت از سر خم معطر کن دماغم را ز بویی ز زهد خشک جانم در عذاب است بده جامی که تر سازم گلویی مرا همره سوی میخانه میبر بنه از می به دوش من صبویی کرم کن ساقیا! از سوزن می جراحات دلم را کن رفویی بیا «ترکی» تو هم از بادهٔ عشق بزن جامی، برآر از سینه هویی ترکی شیرازی