بلند اقبال
بخش چهارم
بخش ۳۵ - درگرامی داشتن میهمان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بود تحفه ای از خدا میهمان چودر پیشت آید بشوشادمان گرامیش دار ار چه کافر بود که این گفته گفت پیمبر بود تو را باشد از خرج مهمان چه بیم که رزقش بود با خدای کریم مهیا نما از برایش طعام ز لطف خود او را بکن شادکام ز هر نعمت تازه در پیش آر به پیشش شواز مهر خدمتگذار چو جان میهمان را بده جا به دل به خدمت کن او را زخود منفعل بر میهمان تندخوئی مکن مشوترش رو تلخ گوئی مکن به پهلوی وی شاد وخرم نشین نه غمگین که اورا نمائی غمین به خشروئی او را ز خودشاد کن به شیرینی او را چو فرهاد کن ز کس میهمان گر شود تنگدل سزد خوانی او را اگر سنگدل مگوپیش مهمان سخنهای زشت که زشتان ندارند ره در بهشت بلند اقبال