بلند اقبال
بخش چهارم
بخش ۱۹ - در صفت خاموشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با دلی پرجوش وجانی پرخروش دوش رفتم تا به کوی می فروش محفلی دیدم سراسر پر زنور به کف موسی ندانم یا که طور باده خواران صف زده در پیش وی چون بنات النعش بر گردجدی کردم او را پس سلامی با ادب پیر گفت ای بی ادب بر بندلب نیست در اینجا مجا لگفتگو هشت شودرکوی ما از چار سو نه بگوی ونه ببین ونه شنو یا سرا پا محو ما شو یا برو خم نمی بینی که چون آرد خروش لط ز نیمش تا فرود آید ز جوش طوطی ار گاهی نمیگفتی سخن می فتادی کی ز هند اندر ختن ور نمی گردید بلبل خوش نوا در قفس هرگز نمی شدمبتلا کی شدی آواره هرگز از وطن کی شدی دور ازرفیقان چمن دشمنی دارد به سر بی شک زبان سر ندیده است از زبان الا زیان بلند اقبال