افسر کرمانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۹: نه در شرار رخ افکنده ای ز خال سپندی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه در شرار رخ افکنده ای ز خال سپندی که زآن سپند شراری به جان خلق فکندی ز طرّه رشته و بندم، منه بپای که اینک خود آمدم به کمندت، چه جای رشته و بندی بتا، ز عارض نیکو، ادیب ماه تمامی مها، ز قامت دلجو، فریب سرو بلندی ندیده سرو بروید کسی، ز خانه زینی ندیده ماه برآید کسی به پشت سمندی نه ماه را به رخ از ابروان کشیده کمانی نه سرو را ببر از گیسوان گشاده کمندی ندانمت ز چه جنسی، نه از قبیله انسی پری عیان نشنیدم، مگر تو پرده فکندی دمی برافسر غمگین نظر فکن به عنایت همی بقصد دل وی، پذیره تا کی و چندی افسر کرمانی