افسر کرمانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۰: زآن قد چون صنوبر و زآن روی چون سمن،
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زآن قد چون صنوبر و زآن روی چون سمن، کاخم شده است گلشن و کویم شده چمن ماه است و ماه را نبود لعل لب عقیق سرو است و سرو را، نبود سیم ساده تن زلف دوتاش، آیت جادوی سامری لعل لبانش، غیرت یاقوت بوالحسن زنجیر عقل آمد و پابند هوشیار آن زلف حلقه حلقه و آن جعد پرشکن هر تار آن شکن که گره در گره بود فرزانه را سلاسل و دیوانه را رسن ایمن نیم ز هندوی زلف تو، کاشکار کالای دل ربود که دزدی است خانه کَن جز عندلیب دل، که به زلف تو واله است بلبل شنیده ای که بود واله زغن عزم سفر به خطه چین و ختن خطاست مار است چین زلف تو، هم چین و هم ختن افسر کرمانی