افسر کرمانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴: تا گریزد طرب از کلبه ویرانه ما،
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا گریزد طرب از کلبه ویرانه ما، آسمان سنگ غم افکنده به پیمانه ما بس که از دیده و دل، گشت روان آتش و آب، رود جیحون شد و آتشکده کاشانه ما مگرش خاصیت لعل مسیحاست، که باز، مرده را زنده کند نغمه مستانه ما آنقدر دور ز آبادی عقل است که هیچ، دل دیوانه نداند ره ویرانه ما سبحه زنّار کند افسر، از آن رو که به دیر، رهن یک جرعه بود سبحه صد دانه ما افسر کرمانی