نورعلی شاه
بخش دوم
شمارهٔ ۸۱: بیشتر زانکه رسد باده ز روئیدن تاک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیشتر زانکه رسد باده ز روئیدن تاک مست دیدار تو بودم بدل و دیده پاک بلبل و قمری گلزار توبودم روزی که نه از گل اثری بود و نه سر و چالاک گرد بام حرمت جان طیران داشت دمی که نبود اینهمه دور و دوران با افلاک سالها دل حرکت کرد چو پرگار فلک تا بکوی تو سکون یافته از مرکز خاک ذات پاک توکه بیرون بود از دانش و وهم کی نمایدخردش درک بچشم ادراک هرکرا رو بسوی تست نجاتش باشد وانکه رویش نه بسوی تو بود هست هلاک منکه نور توام از نار چه اندیشه کنم کند اندیشه زنار آنکه بود خود خاشاک نورعلی شاه