رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۲: عادت به این مکن که کنی جور و کین همه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عادت به این مکن که کنی جور و کین همه نیکوست جور و کین ز نکویان نه این همه از دلبران کدام بنالند عاشقان هستند این گروه جفاجو چنین همه نقص تو نیست جور و جفا زانکه بوده اند خوبان همه چنان و نکویان چنین همه صد درد بر دلست مرا غیر درد عشق ای کاش بود درد دل من چنین همه با روی این چنین گذری گر به چین شوند حیران روی خوب تو خوبان چین همه زان لعل لب که خاتم خوبیست باشدت هر ملک دل که هست به زیر نگین همه ماهی نه چون رخ تو بود بر همه فلک سروی نه چون قد تو بود بر زمین همه گاهی به من ز روی ترحم نگاه کن بر رغم من به سوی رقیبان مبین همه هر جا رفیق خواند به وصف تو شعر خویش کردند اهل طبع بر آن آفرین همه رفیق اصفهانی