جامی هروی
سلامان و ابسال
بخش ۷۶ - خاتمه کتاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جامی ای کرده بساط عمر طی در خیال شعر بودن تا به کی همچو خامه چند باشی خامکار در سواد شعر پیچی نامه وار موی تو شد در سیه کاری سفید رو سفیدی زین هنر کم دار امید زانچه گفتی وقت عذر آوردن است ورد خود استغفرالله کردن است وقف استغفار کن نفس و نفس نفس را در این نفس هم آر و بس ز آب استغفار چون شستی دهان گو دعا و مدحت شاه جهان مدح شاه کامران یعقوب بیگ فیض باران آمد و من تشنه ریگ ریگ تشنه کی شود از آب سیر بر وداع او کجا باشد دلیر چون بود سیری ازین آبم محال بر دعا بهتر بود ختم مقال عالم از فیض نوالش تازه شد نوبت عدلش بلند آوازه شد هر دمش جاه و جمالی تازه باد مدت ملکش برون ز اندازه باد جامی هروی