نظام قاری
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۱ - وله ایضا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای مقنعه و شده مرا صبحی و شامی مو بندو سرانداز چو نوری و ظلامی آن زینت و ترتیب در آرایش آن گوشک خوش بود دریغا که نکردند دوامی هرگاه که با پیر نمد نیست جرز دان حقا که عصارا نبود رسم قیامی روشن نکنی دیده بالباس چهله از رخت سیه تا ننشینی بظلامی پرگار صفت انکه بزیلو چه قدم زد بیرون ننهد هرگز ازین دایره کامی از جقه و دربندی و تشریف سقرلاط خاصی بجهان فرق توان کرد زعامی گر خواجه دهد مژده تشریف بقاری آن لحظه بدل میرسد از دوست پیامی نظام قاری