نظام قاری
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۹ - ایضا خواجه حافظ فرماید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو در جواب آن چرخ سنجاب شمارو دم قاقم مه نو ایدل از راه بدین ابلق بیراه مرو گرزنم دست در آن دگمه زر بفروشم خرمن مه بجوی خوشه پروین بدوجو گرد فانوس بگردان زتکلف والا گز چراغ تو بخورشید رسد صد پرتو خام شوکن که بیابی تو ثبات از کرباس سخن پخته پرداخته از من بشنو زیر و بالا نگر آن خسروی والا را کاتحادی شده شیرین زنوش با خسرو دید درزی شده از دست بدر خرمیم گفت با اینهمه از حبچه نومید مشو آتش قرمزی افروخته میسوزد رخت صوف کو خرقه پشمینه بینداز و برو چشم بد دور ازان دگمه که در عرصه جیب بیدقی راند که برد از مه و خورشید گرو چون شود خاک تن قاری و پوسیده کفن شنوی بوی بصندوق وی از جامه نو نظام قاری