نظام قاری
غزل ها
شمارهٔ ۴ - لاادری قائله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم مستت می برد هر لحظه دل مشتاق را زلف مشکینت پریشان می کند عشاق را در جواب او هردم از نرمی کشد اطلس به بر مشتاق را صوف از کرمی بر دهر لحظه دل عشاق را زان گریبانی که دم از عنبرینه می زند می دمد بویی و مشکین می کند آفاق را با وجود ساعد عقد سپیچ کلفتن من نگیرم دست هر مهروی سیمین ساق را واله آن قاولوغم کز طاق جیب آویختند روشن است این خود که قندیلی بود هر طاق را کف بر او صابون زند تا جامه گردد سفید گو بیا اشنان و بنگر در جهان اشفاق را رخت ها را دان سپه یا ساقی سلطان تن لاجرم هرچند که رختی کشد یا ساق را خرقه را ساقی زیارت کن بجو برد یمن نیست هم کم زردکی و ریشه بسحاق را نظام قاری