کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۱: کلوخ جسم را در آب انداز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کلوخ جسم را در آب انداز مکن مهمل بصد اشتاب انداز چو اسمعیل شوقر بان و سررا به پیش تیغ آن قصاب انداز پس آنکه ذره سان جانی که داری بر خورشید عالم تاب انداز بخور می از کف ده ساله طفلی فغان در جان شیخ و شاب انداز نگارا تا ببوسم آن کف پای چو مستان خویشرا در خواب انداز زخورشید رخت در جان کوهی که آن نور است در مهتاب انداز کوهی