سوزنی سمرقندی
غزلیات
شمارهٔ ۴۲ - چرا ز روی لطافت بدین غریب نسازی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چرا ز راه لطافت بدین قضیب نیازی کزین قضیب عزیزی وزین قضیب بنازی قضیب سخت عزیز است و با منست که او را بصد زبان بنوازم، زهی غریب نوازی بدست گیرم و آنگه بدو چگویم، گویم رگ آوری و سطبری و پای لغز و درازی تویی که لندی و سیکی به هندویی و به ترکی تویی که ایری و ایری به پارسی و به تازی چو گردان سگ تازی مطوقی و ز طوقت رمیده تاز مطوق چو آهو از سگ تازی چو سر بر آری با موی رومه گوئی رازی چنانکه از تو بیابم نشان شاهد رازی سه ایر باشم گر زانوان به ایر برآئی سه پای گردم گر . . . اگان بزانو بازی همه نقیصه شعر تو ای سنائی خران بوصف حمدان گفتم ز روی طیبت و بازی جواب این غزلست آن کجا سنائی گوید چرا ز روی لطافت بدین غریب نسازی سوزنی سمرقندی