سوزنی سمرقندی
غزلیات
شمارهٔ ۲۹ - آخر چه هست این؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای خصلت تو هشتن، آخر چه خصالست این وی فعل تو برگشتن، آخر چه فعالست این در . . . ن هلی و هشتی، برگردی و برگشتی ای مایه هر زشتی، آخر چه خصالست این در . . . ن برو در . . . ن هل، مندیش حرام از حل ای سوده به . . . ن بلبل آخر چه بلالست این بسیار تو بر آنک، دادی بمیان را نک ای دو نک خر آنک آخر چه وبالست این در باغ کفت حمدان بنشاند نهال کان ای پورزن دربان، آخر چه نهالست این . . . نت چو شگال کورانگور خور نیمور ای خر زه خور تیمور آخر چه شگالست این هر روز مرا پرسی، دو پانزده باشد سی ای کو بره طوسی آخر چه سئوالست این مثل تو ندیدم کس، کو داده بود از پس ای گنده دل بر خس، آخر چه خصالست این ریشت بکنم بشنو، تا باز برآری نو بر سبلت خود ری رو، آخر چه سبالست این . . . ن تو چنان رنده، گالی است گه آگنده ای مردک خربنده، آخر چه جوالست این پیش دل تو بد دل، از . . . ادن بی مشکل ای . . . ل مقامر دل آخر چه شکالست این ای باخته خالک را، وی مانده دو الک را ای برده سفالک را، آخر چه سفالست این از بیم مرا ایدر، ریدی بشوال اندر ای خواهر خالت غر، آخر چه شوالست این چون شعر سنائی کم گویند درین عالم ای چون تو ندیده جم، آخر چه جمالست این سوزنی سمرقندی