سوزنی سمرقندی
غزلیات
شمارهٔ ۲۶ - جلال الدین کیست؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز سیم ساده یکی کوه دیده ام بدو نیم دو نیمه کوه که دید است کان بود از سیم ز سیم ساده یکی کوه، لیک پنداری که کرده اند بشمشیر کوه را بدو نیم گهی بگونه کافور کان بود از گل میان کاخگه اندر ز لعل حلقه میم چهی است در که و از سیم کرده سیمایش که دارد از گل و گلنار افسری بدو نیم فراز او همه سیم و نشیب او همه زر کران او همه خوف و میان او همه بیم کهی که دیده نسرین ازو شود حیران کهی که خرمن سوسن ورا کند تعظیم بنرمی و بسفیدی مثال تل سمن بپاکی و بنظیفی بسان در یتیم بجهد شیشه سیماب گر در او ریزی بشیشه تو کند شوشه های زر تسلیم زهی کهی و خهی چشمه ای که اندروی قرار گیرد مار شکنج و ماهی شیم هرآنکه سایه آنکوه دید و آن چشمه بدید سایه طوبی و چشمه تسلیم ولیک راه مخوفست و کس بدو نرسد مگر کسی که خدایش بداد کف کریم جلال دین سبب افخار چار ارکان کز او نظام گرفته است صحن هفت اقلیم سوزنی سمرقندی