سوزنی سمرقندی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱ - سوزنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوزنیم، موم دل و خاره . . . ر پیرترین روی شکر پاره . . . ر قاضی دعوی مرا نشنود تا نبرم سوی زنش پاره . . . ر هر که به بیاعی من . . . ن فروخت سود کند هر شب صد باره . . . ر زیر کتان آنگه چون دانگ سنگ خایه همیدارم چون یاره . . . ر هرکه عمل کرد بدیوان من خایه برو جامگی و واره . . . ر طفل بدم خفته بگهواره در خاسته چون دسته گهواره . . . ر برزمی اکنون چو بغلطم، ستان ساید بر کوکب سیاره . . . ر از در نظاره نیم من ولیک هست مرا از در نظاره . . . ر از پی تازان غریب آزمای کرده مرا از وطن آواره . . . ر عاجز و بیچاره من گشته یار کرده مرا عاجز و بیچاره . . . ر تاز نماندست که نسپوختم در گذر تیزش صد باره . . . ر بوی دهان نوش کند مغز پاک هین که حکیم آمد و سرباره . . . ر سوزنی سمرقندی