صوفی محمد هروی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶: بجز صبا ز که جویم نشان دلبر خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بجز صبا ز که جویم نشان دلبر خویش من شکسته چو محرومم از صنوبر خویش نشانده ام به لب جویبار دیده کنون خیال قامت شمشاد سایه پرور خویش به غیر کوی تو دیگر کجا برم ای دوست لبان خشک و رخ زرد و دیده تر خویش بگفتمش بنویسم غمی به او دل گفت مگر روان چو قلم بگذری تو از سر خویش نمی کند به من او التفات وه چه کنم مگر فرشته فرود آورد برو پر خویش ازین درم بمران زان که بی سبب نایم سگان کوی ترا خوانده ام برادر خویش به حال صوفی مسکین قلم بگرید زار زشعرها که نویسد به روی دفتر خویش صوفی محمد هروی