سوزنی سمرقندی
قطعه ها
شمارهٔ ۲۰ - رمضان آمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رمضان آمد و هر روزه گشائی بر بام بیکی دست نواله و دگر دست فقاع آتشی را که کند روزه همه روزه بلند شامگاهان بیکی لحظه کند پست فقاع خوشتر است از لب آن روزه گر روزه گشای لب آن کوزه باد لب آن مست فقاع ماهی از دریا آید بسوی شست بطوع گر طللی کرده بوی بر سر آن شست فقاع روزه دارانرا آن منج که در کوزه چکید زار زوی خود دریده و دل جست فقاع ای ولینعمت من خوان ترا احمد سرج بگلاب و شکر و مشک تبت بست فقاع روز تا شامگه از بهر سر خوان ترا بر سر خوان تو هر شامی بشکست فقاع لشکر آرزوی سینه مهمان ترا در یخ کوفته متواری بنشست فقاع سال سرتاسر مست می احسان تو ام ساز وار آید با مردم سر مست فقاع من خود از خوان عنایت نخوهم برد ولیک سی شبانگاه مرا راتبه کن شست فقاع بفقاع تو من از گرمی روزه بر هم نرهم گر زدم من نفسی رست فقاع گر بفرمائی بر کوزه دهم بوسه شکر چون لب من بلب کوزه بپیوست فقاع دیده حاسد و بدخواه تو بادا جسته هم بر آنگونه که از کوزه برون جست فقاع سوزنی سمرقندی