رضاقلی هدایت
فردوس | در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۳۷ - عیانی جهرمی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسمش احمدخان و اصلش از آن بذرهٔ نزهت بنیان. در نیکیِ فطرت معروف آفاق و به بذل و سماحت در آن ولا طاق. همواره با اهل کمال مجالس و با ارباب حال مؤانس. با فقیرانش لطف بی اندازه و صیت فقرش بلند آوازه. گویند در پیش عرفای متأخرین تهذیب اخلاق و تصفیه و تزکیهٔ نفسیه کرده. ملاقاتش دست نداد و زیاده از حالش اطلاعی به هم نرسید. از اوست: تو مجنون نیستی تا حسن لیلی جلوه گر بینی برو وامق شو و آنگه نظر کن روی عذرا را زمانی گوش جان بگشا که در تسبیح حق یابی چو حجاج حرم آواز ناقوس کلیسا را چو خواهی جذبهٔ پیغمبری و عشق بشناسی نگه کن حسرت یعقوبی و وصل زلیخا را ز روی و موی تو ایمان و کفر گشت پدید که فرق داد ز هم کعبه و کلیسا را حسن یار ماست در هر جا که دل ها می برد گرچه هر دلداده ای را دلستان دیگر است سرو و گل خار است در چشمم که اندر دل مرا گلستان دیگر وسرو روان دیگر است جز یکی بیش مدان ناظر و منظور و نظر باش یک بین و فرو بند دو چشم حولی آشکارا و نهان همچو عیانی شب و روز تا نفس هست علی گوی و علی گوی علی رضاقلی هدایت