رضاقلی هدایت
فردوس | در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۱۸ - خاوری کوزه کنانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسمش میرزا معصوم و سلسله نسبش به شمس الدین تبریزی می پیوندد. در دارالمؤمنین کاشان توطن دارد. نظر به پاکی فطرت و نیکی جبلت به مصاحبت اهل دنیا راضی نگردیده و به کسب و تجارت امور، معاش خود گذرانیده. چنان که در قصیده ای فرماید: ز بدو حال ز مردم طمع بریدستم که صعوه را نکند طعمه همت شاهین به قرص سفرهٔ خود راضیم ز گندم و جو به صید بازوی خود قانعم ز غث و سمین به حکم استطاعت به زیارت بیت اللّه مشرف و در عرض راه مثنوی به بحر مثنوی قران السعدین امیرخسرو دهلوی مسمی به تحفة الحرمین منظوم فرموده. بالجمله از مسالک سلوک واقف و از مصاحبان اهل معارف. اشعار بسیار دارد در این وقت چیزی حاضر نیست. این چند بیت تیمّناً قلمی می شود: در آن خلوت که حیرت لب فروبندد جهانی را مجال نطق باشد خاصه چون من بی زبانی را شرمنده ام ز بس که به وصلش تمام عمر دادم فریب این دل هجران کشیده را هست شمعم بدید و در همه جا روشن از وی هزار انجمن است شرط عشق آمدخموشی ورنه من هم پیش یار می توانم گفت حال خود زبانم لال نیست رضاقلی هدایت