رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۹۲ - مسیح کاشانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
و هُوَ رکن الدّین مسعود بن نظام الدّین علی است. اجدادش از شیراز به کاشان رفتند. او در کاشان متولد شد. غرض، از فضلا و حکمای عهد خود بودو به غیرت مشهور است. چنانکه به اندک بی التفاتی که از شاه عباس ماضی دید از شاه رنجید و این مطلع گفته به هندوستان رفت: گر فلک یک صبحدم بامن گران باشدسرش شام بیرون می روم چون آفتاب از کشورش غرض، در خدمت اکبرشاه و جهانگیر پادشاه هندوستان به غایت معتبر بود. بعد از فوت شاه عباس که از عمر حکیم یک صد و پنجاه سال گذشته بود، به ایران مراجعت نموده. از اوست: نیارم گفت ذکر بر دوام و برمراد او را بدین آلودگی شرم آیدم کارم به یاد او را به صفات آدم اکنون که خدا ستود ما را چه غم است ازاینکه شیطان نکندسجودمارا با من آمیخته ای وز تو اثر پیدانیست همه شیر است دراین جام و شکرپیدا نیست عشرت مردم عالم همه در غم بگذشت عشرت آن کرد که مردانه زعالم بگذشت عشقی که رفته رفته جنون آورد چه سود دیوانه گشتن از نظر اولین خوشست چون قطره به آن گوهر یکتا نرسیدیم از ابر فتادیم و به دریا نرسیدیم رضاقلی هدایت