رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸۶ - کامل خلخالی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسم سعیدش ملک سعید. از فضلای خلخال و از شعرای صاحب حال، علوم عقلی و نقلی را با تصوف جمع کرده. از قال به حال رسیده و شراب معرفت چشیده. مدتها در شیراز از خلق انزوا گزیده و به ذکر حق آرمیده. اوقات را صرف کتب عرفانیه و حکمیّه می نمود و در همانا رحلت فرموده. این دو بیت و رباعیات از او نوشته شد: کرّوبیان چو نالهٔ من گوش می کنند تسبیح ذکر خویش فراموش می کنند کامل زبان ببند که خاصان بزم خاص عرض مراد از لب خاموش می کنند رباعیات ای آینهٔ ذات تو ذات همه کس مرآت صفات تو صفاتِ همه کس ضامن شدم ازبهر نجات همه کس بر من بنویس سیئات همه کس زنهار ای دل هزار زنهار ای دل پندی دهمت نیک نگهدار ای دل فردا که کند رحمت او جلوه گری خود را برسان به خیل کفار ای دل گر من نه ز شرع تو حیا می کردم خود می دانی که تا چه ها می کردم گر قدرت من به قدر عفوت می بود مقدار عطایِ تو خطا می کردم ما طیّ بساط ملک هستی کردیم بی نقص خودی خداپرستی کردیم بر ما می وصل نیک می پیمودند تف بر رخ ما که زود مستی کردیم ننوشت برای ورد روز وشب من جز ذکر علی معلّم مکتب من گر غیر علی کسی بود مطلب من ای وای من و کیش من و مذهب من یا رب به دلم راز نهانی گفتی اسرار بقای جاودانی گفتی با هستی خود مگر لقایت طلبید موسی که جواب لن ترانی گفتی رضاقلی هدایت