رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸۱ - فیضی تربتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از سیاحان بوده و در زمان اکبرشاه درهندوستان توقف نموده. شیخ فیضی دکنی به استادی وی معترف بوده و به کمالات عقلی متصف است. از اشعار او نوشته می شود: گر جانب مسجد گذرم ور طرف دیر هر جا که روم میلِ دلم سویِ تو باشد شمع را ز آتش پروانه خبر نیست که هست آتشِ شمع دگر، آتشِ پروانه دگر مجنون به ره عشق ز سر کرده قدم رفت دارم منِ دیوانه قدم بر قدمِ او رباعی زاهد تو زمستی منگر پستی ما صرف ره نیستی شده هستیِ ما مامست محبتیم و تو مستِ غرور فرق است ز مستی تو تا مستیِ ما رضاقلی هدایت