رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۵۳ - شرف اصفهانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
و هُوَ شرف الدین فضل اللّه. او را از شفروه مِنْمضافات اصفهان می دانند که آن را پزده نیز گویند. از مشاهیر فضلاست. رسالهٔ اطباق الذهب که مشتمل است بر صد کلمه در پند و مواعظ و شرح حال اصناف خلایق آن جناب در مقابل اطواق الذهب ز مخشری نوشته. این چند بیت از اشعار آن جناب است: از تقاضای وصالش خامشیم این خموشی هم تقاضایی خوش است عشقی که نه آلودهٔ هجران نه وصال است گنجی است ندانم دل خرسندِ که دارد مسلمانان به مستوری میازاریدمستان را بترسید از قضایِ بدکه من هم پارسا بودم اگر زاهدانند وگر عارفانند همه مردِ مزدند مرد خدا کو مرا لایق سوختن می شماری اگر صادقی آتش و بوریا کو خدایا از آن خوان که از بهر خاصان نهادی نصیب منِ بینوا کو اگر رحمت الا به طاعت نبخشی پس این بیع خوانند جود و عطا کو اگر در بها زهد خواهی ندارم وگر بی بها می دهی بهر ما کو رضاقلی هدایت