رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۳۷ - ذوقی کاشانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسمش امیر محمد امین. از طایفهٔ ترکمانیه بوده ودر کاشان تحصیل نموده. در حکمت از تلامذهٔ ملامیرزا جان شیروانی است و معاصر شاه طهماست صفوی است. مدتی سیاحت کرده، آخرالامر پا به دامن قناعت درآورده، منزوی زاویهٔ فقر و فنا شد. در سنهٔ ۹۶۹در لاهیجان گیلان وفات یافت. اشعار بسیار دارد. این چند بیت از اوست: یارب این درد چه درد است که درمانش نیست وین چه اندوه و ملال است که پایانش نیست هم نشینم به خیال تو و آسوده دلم کاین وصالی است که در پی غمِ هجرانش نیست خوشم که در دل من عشق مدعا نگذاشت مرا به بوالهوسی های خویش وانگذاشت چه آفتی تو ندانم که در جهان امروز محبت تو دو کس با هم آشنا نگذاشت اندکی پیش تو گفتم غم دل ترسیدم که دل آزرده شوی ورنه سخن بسیار است گناهم را عذابی باید از دوزخ فزون ترسم که سوزندم به داغِ هجر فردایِ قیامت هم رضاقلی هدایت