رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۱۷ - بندار رازی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسمش خواجه کمال الدین و از اهل قهستان ری و صاحب اسماعیل بن عباد مربی وی. با مجد الدولهٔ دیلمی معاصر و در همهٔ فنون کمالات قادر. اشعار عربی و فارسی و دیلمی گفته و گوهر معانی به مشقت اندیشه سفته. ظهیر فاریابی که ازمعارف شعر است، او را مدیح سراست. غرض، فاضلی رفیع القدر و فرزانه ای وسیع الصدر بوده. این چند بیت از اوست: ازمرگ حذر کردن دو روز روا نیست روزی که قضا باشد، روزی که قضا نیست روزی که قضا باشد کوشش نکند سود روزی که قضا نیست در آن مرگ روانیست ٭٭٭ با بط می گفت ماهی ای در تب و تاب باشد که به جوی رفته باز آید آب بط گفت چو من قدید گشتم تو کباب دنیا پس مرگ ما چه دریا چه سراب ٭٭٭ تا تاجِ ولایت علی بر سرمی هر روز ز روزِ رفته نیکوترمی صد شکر که این که پیشوا، حیدرمی از فضل خدا و پاکی مادرمی رضاقلی هدایت