سعدی شیرازی
قطعه های سعدی
شماره ۲۸ - در عزت نفس: سختی مبر که وجه کفافت معینست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گویند سعدیا به چه بطال مانده ای سختی مبر که وجه کفافت معینست این دست سلطنت که تو داری به ملک شعر پای ریاضتت به چه در قید دامنست؟ یکچند اگر مدیح کنی کامران شوی صاحب هنر که مال ندارد تغابنست بی زر میسرت نشود کام دوستان چون کام دوستان ندهی کام دشمنست آری مثل به کرکس مردارخور زدند سیمرغ را که قاف قناعت نشیمنست از من نیاید آنکه به دهقان و کدخدای حاجت برم که فعل گدایان خرمنست گر گوییم که سوزنی از سفله ای بخواه چون خارپشت بر بدنم موی، سوزنست گفتی رضای دوست میسر شود به سیم این هم خلاف معرفت و رای روشنست صد گنج شایگان به بهای جوی هنر منت بر آنکه می دهد و حیف بر منست کز جور شاهدان بر منعم برند عجز من فارغم که شاهد من منعم منست سعدی شیرازی