میرزا قاآنی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۶۹: ای روی تو فرخندهترین صنع الهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای روی تو فرخنده ترین صنع الهی در مملکت حسن ترا دعوی شاهی خورشید بود زیرکلاه تو عجب نیست گر زانکه کنی دعوی خورشیدکلاهی خال و خط و زلف و رخ و چشم و مژهٔ تو بر دعوی حسن رخ تو داده گواهی خالیست به رخسار تو چون مردمک چشم روشن کن چشم همه در عین سیاهی تو ماهی و دل ها عزیزست که هرسو بر خاک طپد از غم عشق تو چو ماهی جز دولت وصلت که تباهی نپذیرد هرچیز پذیرد به جهان رنگ تباهی جز خال تو هندوی سیاهی نشنیدم خون ریز و ستم پیشه چو ترکان سپاهی همنام ذبیحی و چو هاروت اسیرست در چاه زنخدان تو صد یوسف چاهی صد خرمن جان را به یکی جلوه بسوزی صدکوه گران را به یکی غمزه بکاهی از قامت افراخته خجلت ده سروی وز طلعت افروخته رسواکن ماهی ما پیرو حکمیم و قضا تا تو چه گویی ما تابع میلیم و رضا تا تو چه خواهی مهر ار بتو جرمست من و مهر جرایم میل ار بتو نهیست من و میل مناهی هرچیزکه جویند به جز وصل تو باطل هر حرف که گویند به جز وصف تو واهی قاآنیت آن به که کند مدح مکرر کای روی تو فرخنده ترین صنع الهی میرزا قاآنی