میرزا قاآنی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۵۲: بس رنج در آماجگه عشق تو بردیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس رنج در آماجگه عشق تو بردیم مردیم و خدنگی ز کمان تو نخوردیم با سوز دلی گرمتر از آتش بهمن چون آب دی از سردی مهر تو فسردیم بی ماه رخت همچو حکیمان رصد بند شب تا به سحر ثابت و سیاره شمردیم در بزم صفا صاف خوران صدر نشینند ما زیرنشینان صف آلودهٔ دردیم المنهٔ لله که ز آیینهٔ هستی زنگ دویی از صیقل توحید ستردیم تا نفس نکُشتیم نگشتیم مسلمان تا لطمه نخوردیم چو گو گوی نبردیم میرزا قاآنی