سعدی شیرازی
غزلیات سعدی
غزل ۴۵: ما امید از طاعت و چشم از ثواب افکندهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما امید از طاعت و چشم از ثواب افکنده ایم سایهٔ سیمرغ همت بر خراب افکنده ایم گر به طوفان می سپارد یا به ساحل می برد دل به دریا و سپر بر روی آب افکنده ایم محتسب گر فاسقان را نهی منکر می کند گو بیا کز روی مستوری نقاب افکنده ایم عارف اندر چرخ و صوفی در سماع آورده ایم شاهد اندر رقص و افیون در شراب افکنده ایم هیچکس بی دامنی تر نیست لیکن پیش خلق باز می پوشند و ما بر آفتاب افکنده ایم سعدیا پرهیزکاران خودپرستی می کنند ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده ایم رستمی باید که پیشانی کند با دیو نفس گر بر او غالب شویم افراسیاب افکنده ایم سعدی شیرازی