سعدی شیرازی
غزلیات سعدی
غزل ۳۵: هر که با یار آشنا شد گو ز خود بیگانه باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که با یار آشنا شد گو ز خود بیگانه باش تکیه بر هستی مکن در نیستی مردانه باش کی بود جای ملک در خانهٔ صورت پرست رو چو صورت محو کردی با ملک همخانه باش پاک چشمان را ز روی خوب دیدن منع نیست سجده کایزد را بود گو سجده گه بتخانه باش گر مرید صورتی در صومعه زنار بند ور مرائی نیستی در میکده فرزانه باش خانه آبادان درون باید نه بیرون پر نگار مرد عارف اندرون را گو برون دیوانه باش عاشقی بر خویشتن چون پیله گرد خویش تن ور نه بر خود عاشقی جانباز چون پروانه باش سعدیا قدری ندارد طمطراق خواجگی چون گهر در سنگ زی چون گنج در ویرانه باش سعدی شیرازی