این قطعه را منصف در وقت تسلیم کتاب گوید

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

وزیر عالم عادل ربیب دولت و دین
ایا بطوع فلک طاعت تو ورزیده

هر آنچه بسته ضمیر تو، عقل نگشوده
هر آنچه دوخته رای تو، چرخ ندریده

زبس که درشب شبهت فکنده پرتو صدق
چو صبج رای تو بر آفتاب خندیده

میان خاک سیه زر سرخ آمده بار
ز ابر رحمت تو هر کجا که باریده

هر آرزو که بدان گشته کام جانها خوش
کف کریم تو پیش از سؤال بخشیده

هنر بعهد توزان پس که دیده قحط کرم
میان روضهٔ ناز و نعیم غلتیده

توئی و طبع تو کز غایت روانی او
بر آتش حسد آب حیات جوشیده

ز دستبوس تو تمکین ندیده منشی چرخ
که گاه خط و گهی خامهٔ تو بوسیده

بذوق عقل توان یافت شوربختی آن
که او مشارع جاه تو خواست شوریده

وفاق رای تو گرنسپر درواست که هست
همیشه دامن ظلمت ز نور در چیده

بزرگوارا این بکر را که آوردم
برون ز پردهٔ فکرش تمام بالیده

بزیر دامن اقبال بنده پرور تو
بمحض خون دل خویش پرورانیده

ز بهر زیور او تا زمانه عقد کند
بجای آب، من از دیده خون چکانیده

جهان بجای درم بیدریغ بر سر او
نثار کرده کواکب، سپهر برچیده

نگه بزلف و رخش کن که روشن است امروز
زمانه را بسواد و بیاض او دیده

طمع نمیکنم اندر گرانی کاوینش
عروس اگر چه جمیل است و شوی نادیده

که هست جود تو پیش از نکاح اوصدبار
هزار مهرالمثلش بمن رسانیده

بهیچ پوشش تشریفم این مقابل نیست
که نیست نیک وب دش برتو هیچ پوشیده

که داندش چوتوز ابناء دهر قیمت عدل
که نه فروخته اند این متاع و نخریده

بآستان تو پیوستنش مبارک باد
پی حوادث از روزگار ببریده

سعدالدین وراوینی