فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۴۳۱: هر کس که نهد پای بر آن خاک سر کو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کس که نهد پای بر آن خاک سر کو ذکرش همه این است که گم گشته دلم کو من از اثر عشق، سیه بخت و سیه روز او از مدد حسن، سیه چشم و سیه مو دیباچهٔ امید من آن صفحهٔ رخسار سرمایهٔ سودای من آن حلقهٔ گیسو جمعی همه آشفتهٔ آن سنبل مشکین شهری همه شوریدهٔ آن نرگس جادو هم لاله نرسته ست بدین آب و بدین تاب هم گل به شکفته ست بدین رنگ و بدین بو من تشنه لب ساقی و او طالب کوثر حاشا که رود آب من و شیخ به یک جو برخاست ز هر گوشه بلایی به کمینم تا دیده ام افتاد بدان گوشهٔ ابرو آهوی من آن کار که با شیردلان کرد هرگز نکند شیر قوی پنجه به آهو حسرت برم از خسرو و فرهاد که در عشق نه زر به ترازویم و نه زور به بازو زیبا صنما پرده ز رخسار برانداز تا بر طرف قبله فروغی نکند رو فروغی بسطامی