فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۳۸۴: تا لب میپرست او داد شراب مستیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا لب می پرست او داد شراب مستیم مفتی شهر می خورد حسرت می پرستیم کاش به کوی نیستی خاک شوم که آن پری چهره نشان نمی دهد تا به حجاب هستیم دست امیدم ار شبی بر سر زلف او رسد طعنه بر آسمان زند فر دراز دستیم زندهٔ جاودانیم تا حرکات عشق شد آلت زندگانیم، علت تندرستیم بر سر هر گذار او خاک شدم فروغیا تا فلک بلند سر خاک شود ز پستیم فروغی بسطامی