فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۳۶۰: مشغول رخ ساقی، سرگرم خط جامم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مشغول رخ ساقی، سرگرم خط جامم در حلقهٔ میخواران، نیک است سرانجامم اول نگهش کردم آخر به رهش مردم وه وه که چه نیکو شد آغازم و انجامم شب های فراق آخر بر آتش دل پختم داد از مه بی مهرم، آه از طمع خامم خیز ای صنم مهوش از زلف و رخ دلکش بگسل همه زنارم، بشکن همه اصنامم گر طره نیفشانی، کی شام شود صبحم ور چهره نیفروزی کی صبح شود شامم هم حلقهٔ گیسویت سر رشتهٔ امیدم هم گوشهٔ ابرویت سرمایهٔ آرامم آسوده کجا گردم تا با تو نیاسایم آرام کجا گیرم تا با تو نیارامم تا با تو نپیوندم کی میوه دهد شاخم تا با تو نیامیزم کی شاد شود کامم در عالم زیبایی تو خواجهٔ معروفی در گوشهٔ تنهایی من بندهٔ گمنامم گر آهوی چشم تو سویم نظر اندازد هم شیر شود صیدم، هم چرخ شود راهم دی باز فروغی من دلکش غزلی گفتم کز چشم غزال او شایستهٔ انعامم فروغی بسطامی