فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۳۲۵: در جلوهگاه جانان جان را به شوق دادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در جلوه گاه جانان جان را به شوق دادم در روز تیرباران مردانه ایستادم جان با هزار شادی در راه او سپردم سر با هزار منت در پای او نهادم جز راستی نبینی در طبع بی نفاقم جز ایمنی نیابی در نفس بی فسادم نام تو برده می شد تا نامه می نوشتم روی تو دیده می شد تا دیده می گشادم در وادی محبت دانی چه کار کردم اول به سر دویدم، آخر ز پا فتادم مجلس بهشت گردد از غایت لطافت هر گه ز در درآید حور پری نژادم جز عشق سبز خطان درسی به من نیاموخت استاد کاملم کرد، رحمت بر اوستادم تا با قضاش کردم ترک رضای خود را با هر قضیه خوش دل با هر بلیه شادم طرح توی فروغی می ریختم، اگر بود حکمی بر آب و آتش، دستی به خاک و بادم فروغی بسطامی