فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۳۰۳: چندین هزار صید فتد از قفای تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چندین هزار صید فتد از قفای تو هر گه که التفات کنی بر قفای خویش امکان شکوه هست ز جور و جفای تو شرم آیدم ز دعوی مهر و وفای خویش دانی ز ناله بهر چه خاموش گشته ام رشک آیدم به عالم عشق از صدای خویش از شنعتی که محرم و بیگانه می زند مگذر ز آشنای دیر آشنای خویش یا لاف عاشقی بر معشوق خود مزن یا با رضای او بگذر از رضای خویش در شاه راه عشق مرو با هوای نفس گر مرد این رهی بنه از سر هوای خویش دردا که درد عشق مجال این قدر نداد عشاق را که چاره کنند از برای خویش ما را اگر فلک بگذارد به اختیار بیرون ز کوی او نگذاریم پای خویش فارغ نشد فروغی از آن شمع خانه سوز تا آتشی ز ناله نزد در سرای خویش فروغی بسطامی