فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۲۹۴: ای جز می مشک بر سر دوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای جز می مشک بر سر دوش از زخم دلم مکن فراموش امشب به کنار من توان خفت کز دست غمت نخفته ام دوش من شب همه شب نشسته بیدار آهوی تو مست خواب خرگوش از روی تو پرده برفکندند وز راز دلم فتاد سرپوش ای خواجه بخر به هیچم آخر ور بی هنرم دوباره بفروش بالای خوشت بلای جان است وقتی که نباشدم در آغوش خامی نرود ز طبع بیرون تا دیگ هوس نیفتد از جوش از هر چه به جز حکایت عشق ما پنبه نهاده ایم در گوش مملوک به عجز و خواجه مغرور بلبل به خروش و غنچه خاموش نیشی که زند شکر دهانی خوش تر ز هزار چشمهٔ نوش کی با تو توان گرفتن آرام کاشوب دلی و آفت هوش زلف و خط و خال او فروغی در ماتم عاشقان سیه پوش فروغی بسطامی