فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۲۶۷: به امیدی که وفا خواهم دید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به امیدی که وفا خواهم دید از تو تا چند جفا خواهم دید تا کی از لعل شراب آلودت غیر را کامروا خواهم دید گر توان وصل تو را دید بخواب این چنین خواب کجا خواهم دید طاق ابروی تو گر قبله شود خوش اثرها ز دعا خواهم دید تا سر زلف تو در دست من است مشک چین را به خطا خواهم دید حسن تو پرده ز چشمم برداشت تا ازین پرده چها خواهم دید گر تو شمشیر زنی مردم را چشم حسرت به قفا خواهم دید گر کمان دار تویی دلها را هدف تیر بلا خواهم دید هر کجا قامت تو بنشیند بس قیامت که به پا خواهم دید گر کف پای نهی بر سر خاک خاک را آب بقا خواهم دید مگر آن ماه فروغی دیدی که فروغت همه جا خواهم دید فروغی بسطامی