فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۲۴۸: گر ز غلامیش نشانت دهند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر ز غلامیش نشانت دهند سلطنت کون و مکانت دهند بندهٔ او شو که یک التفات خواجگی هر دو جهانت دهند پیروی پیر خرابات کن تا شرف بخت جوانت دهند دامن رندان سبک سیر گیر تا همه دم رطل گرانت دهند سر به خط ساقی گل چهره نه تا ز قضا خط امانت دهند بادهٔ مستانه بنوش آشکار تا خبر از راز نهانت دهند تا نرسد جان تو بر لب کجا نوشی از آن گنج دهانت دهند گر نگری لعل گهربار او دیدهٔ یاقوت فشانت دهند گر بدری پردهٔ تن را ز هم ره به سراپرده جانت دهند در عوض خاک در او مگیر گر همه گل زار جنانت دهند کاش فروغی شب هجران دوست تا به سحر تاب و توانت دهند فروغی بسطامی