فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۱۷۲: چراغی کاین همه پروانه دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چراغی کاین همه پروانه دارد یقین کز سوز ما پروا ندارد نه چشمش مردمان را سرخوشی هاست خوشا دوری که این پیمانه دارد ز زنجیر سر زلفش توان یافت که کاری با دل دیوانه دارد دل خلقی به خاک او گرفتار چه خرمن ها کز این یک دانه دارد هر آن دل کاشنای کوی او گشت چه باک از شنعت بیگانه دارد جهانی سرخوش از افسانهٔ اوست چه افسونی در این افسانه دارد غمش هر لحظه می کاود دلم را مگر گنجی در این ویرانه دارد ز اعجاز دم عیسی عیان است که این فیض از لب جانانه دارد فروغی فارغ است از ماه گردون که ماهی امشب اندر خانه دارد فروغی بسطامی