فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۱۳۳: کی دل از حلقهٔ آن زلف دو تا خواهد رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی دل از حلقهٔ آن زلف دو تا خواهد رفت آن که این جا به کمند است کجا خواهد رفت هرگز آزادی ازین بند نخواهد جستن پای هر دل که در آن زلف رسا خواهد رفت چهرهٔ شاهد مقصود نخواهد دیدن هر که در حلقهٔ رندان به خطا خواهد رفت گر بدینسان کمر جور و جفا خواهی بست از میان قاعدهٔ مهر و وفا خواهد رفت گر چنین دست به شمشیر ستم خواهی برد هر دلی ناله کنان رو به خدا خواهد رفت گر شبی وعدهٔ دیدار تو را خواهد داد هر سری در قدم پیک صبا خواهد رفت دل ز نوشین دهنت کامروا خواهد شد تشنه کامی به لب آب بقا خواهد رفت نوش داروی دهان تو حرامش بادا دردمندی که به دنبال دوا خواهد رفت به امیدی که به خاک سر کوی تو رسد قالب خاکی ام آخر به هوا خواهد رفت همه از خاک در دوست به حسرت رفتند تا دگر بر سر عشاق چه ها خواهد رفت زان سر زلف به هم خورده فروغی پیداست که به سودای محبت سر ما خواهد رفت فروغی بسطامی