فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۸۵: شب جدایی تو روز واپسین من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب جدایی تو روز واپسین من است که نالهٔ هم نفس و گریه هم نشین من است میان گبر و مسلمان از آن سرافرازم که زلف و روی تو آیات کفر و دین من است به عرصه ای که درآیند خیل سوختگان منم که داغ تو آرایش جبین من است فتاده تا نظرم بر کمان ابروی تو چه دیده ها که ز هر گوشه در کمین من است از آن زمان که زمین بوس آستان توام سر ملوک جهان جمله بر زمین من است به تختگاه محبت من آن سلیمانم که اسم اعظم تو نقش بر نگین من است من آن وجود شریفم که در قلمرو عشق کمینه خاک رهت جان نازنین من است به شادی دو جهانش نمی توان دادن غمی که از تو نصیب دل غمین من است فروغی از شرف خاک آستانهٔ دوست تجلی کف موسی در آستین من است فروغی بسطامی